اوتیسم چیست؟
اتیسم یا اختلال طیف اوتیسم (ASD) به طیف گسترده ای از شرایط که با چالش هایی با مهارت های اجتماعی ، رفتارهای تکراری ، گفتار و ارتباطات غیر کلامی مشخص می شود ، اشاره دارد. براساس مراکز کنترل بیماری ، اوتیسم امروز 1 از 36 کودک در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد.
ما می دانیم که یک اوتیسم وجود ندارد بلکه بسیاری از زیرگروه ها وجود دارد که بیشتر تحت تأثیر ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی قرار دارند. از آنجا که اوتیسم یک اختلال طیف است ، هر فرد مبتلا به اوتیسم مجموعه ای از نقاط قوت و چالش دارد. شیوه هایی که افراد مبتلا به اوتیسم یاد می گیرند ، فکر می کنند و حل مسئله می توانند از بسیار ماهر تا به شدت به چالش کشیده شوند. برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است در زندگی روزمره خود به پشتیبانی قابل توجهی نیاز داشته باشند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است به حمایت کمتری نیاز داشته باشند و در برخی موارد کاملاً مستقل زندگی می کنند.
عوامل مختلفی ممکن است بر رشد اوتیسم تأثیر بگذارد ، و اغلب با حساسیت های حسی و مسائل پزشکی مانند اختلالات دستگاه گوارش (GI) ، تشنج یا اختلالات خواب و همچنین چالش های سلامت روان مانند اضطراب ، افسردگی و مشکلات توجه همراه است.
علائم اوتیسم معمولاً در سن 2 یا 3 سالگی ظاهر می شود. برخی از تأخیرهای توسعه مرتبط حتی زودتر ظاهر می شوند و اغلب می توان آن را در اوایل 18 ماه تشخیص داد. تحقیقات نشان می دهد که مداخله اولیه منجر به نتایج مثبت در زندگی بعدی برای افراد مبتلا به اوتیسم می شود.
* در سال 2013 ، انجمن روانپزشکی آمریکا چهار تشخیص اوتیسم مجزا را در یک تشخیص چتر اختلال طیف اوتیسم (ASD) ادغام کرد. آنها شامل اختلال اوتیسم ، اختلال تجزیه و تحلیل در کودکان ، اختلال رشد فراگیر-در غیر این صورت مشخص شده (PDD-NOS) و سندرم آسپرگر بودند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر